ندگيش را كه نگاه مي كني، مي بيني از اولش كه راه افتاده، به هركس رسيده كف دستش چيزي گذاشته.

نگاه كه مي كني مي بيني يك مسير بلند است كه تقريبا از پاي تير چراغ برق سرپولك شروع مي شود و تا دانشگاه و بعد تا آمريكا و بعد مصر و لبنان وكردستان و جنوب مي آيد.

در اين مسير بلند مصطفي چمران زندگيش را تكه تكه مي كند و هر تكه را كف دست كسي مي گذارد.

گاه حتا كسي را پيدا نمي كند، تكه اي را مي كند و كف دست كاغذ مي گذارد.

كتاب ششم از مجموعه �از چشم ها�